Europa Kinderhulp

Een zomer zonder vakantiekind

Vanwege het coronavirus kunnen ‘onze’ vakantiekinderen deze zomer helaas niet komen. Dat is uiteraard heel naar voor hen, maar zeker ook balen voor ons, als vakantieouders! De kinderen moeten hun vakantie missen en wij moeten de kinderen missen. Daarom delen we via deze weg enkele anekdotes van vakantieouder Anne Koster, die al jarenlang vakantiekinderen opvangt met zijn gezin. Afgelopen zomer waren het er zelfs meerdere. Zijn verhalen laten zien hoe het “was” en hoe het volgend jaar hopelijk weer “kan zijn”.

Tour de France spelen
Anne heeft, net als veel andere vakantieouders, ervaren dat juist de kleine dingen de kinderen goed doen. Zoals samen een stukje fietsen. Daarom gaat hij ’s avonds vaak een rondje fietsen met zijn Belgische vakantiezoontje. Als echte Tour de France fans speelden ze de etappe van die dag na. Op hun tochtje door het dorp fietste het jongetje in zijn enthousiasme iets te hard door. Toen hij zag dat Anne de bocht om ging, probeerde hij ook gauw te keren, maar belandde daarbij in een droge moddersloot. Anne: “Daar hebben we toen het verhaal omheen gespeeld dat hij in een ravijn was gestort, maar dat alles weer goed kwam.” Een mooi voorbeeld van hoe een klein uitstapje een groot avontuur kan worden.

“Laten we hopen dat we volgend jaar weer nieuwe herinneringen kunnen maken.”

Poncho in de hondenmand
Anne heeft ook een Duitse vakantiezoon, Boris*, die al zo’n 8 jaar bij hen komt. Anne: “Vorig jaar had Boris, hij was toen 15, geld meegekregen van zijn moeder. Het geld brandde in zijn zak. Toen hij en mijn vrouw langs de Scapino kwamen moest en zou hij een poncho kopen. Waarom hij nou per sé een poncho wilde, snapten we niet. Maar het was zijn geld, dus hij mocht beslissen. De eerste dragen droeg hij ‘m en stond hij er druk mee te springen op de trampoline. Maar na een paar dagen begon zijn geweten blijkbaar te knagen en vonden we de poncho ingepakt als pakketje onder het hondenkussen. Hij schaamde zich dood voor de poncho en wilde die voor geen goud mee naar huis nemen.”

Veel verhalen zijn om te lachen, maar het gebeurt ook dat je hart breekt tijdens bepaalde momenten. Daar is de volgende anekdote een goed voorbeeld van:

“Dan ben jij mijn Friese papa”
Anne: “Sinds vorig jaar hebben we een broertje en zusje uit België. De jongen, Melvin, had het in een ander gastgezin al heel bont gemaakt en eigenlijk vond men dat hij zijn kans verspeeld had, maar toen we zijn achtergrondverhaal hoorden – zijn vader was drie weken voor de zomervakantie overleden – dachten we ‘Hij verdient het wél, zo’n kind vertoont zulk gedrag niet zomaar’. Melvin had veel last van heimwee. Dan maakte hij me midden in de nacht wakker en dan schrok ik me rot. Daar maakte hij uiteindelijk een soort spelletje van. Echte kwajongensstreken. Met de kerst was hij er weer en had hij een deodorant mee. Hij vroeg aan mij of ik de deodorant wilde opdoen: ‘Die gebruikte mijn papa ook altijd, dan ben jij mijn Friese papa’. Dat was heel bijzonder.”

Deel jouw ervaringen!
Een zomer met een vakantiekind betekent een lach en een traan. Laten we, nu we onze kinderen deze zomer moeten missen, teruggrijpen op onze herinneringen. Grappig, aangrijpend of juist herkenbaar;  deel ze met ons onder dit blog, via mail of op social media #europakinderhulp! En laten we tegelijkertijd hopen dat we hen komend jaar weer met open armen mogen begroeten, zodat we samen nóg meer bijzondere herinneringen kunnen maken.

*De namen van de vakantiekinderen zijn gefingeerd in verband met hun privacy