“Ze wist 40 jaar later nog hoe onze kat heette”
Familie De Bakker weer in contact met voormalig vakantiekind
Tijdens een autovakantie in Oostenrijk, drie jaar geleden, moest Carin de Bakker weer terugdenken aan haar vakantiedochter Silvia. Dit Oostenrijkse meisje kwam begin jaren ’80 twee keer op vakantie bij haar in Nederland. Ze hadden een leuke klik, maar na een tijdje verwaterde het contact. Carin had in de jaren die volgden regelmatig aan Silvia gedacht en werd steeds meer benieuwd hoe het nu met haar zou zijn. Carin: “In totaal heb ik haar maar zes weken gekend, maar ze heeft toch zo’n indruk op me gemaakt dat ze me altijd is bijgebleven.”
Foto als start van zoektocht
Onlangs vielen er foto’s van Silvia uit een oud fotoalbum. Op een van die foto’s stond Silvia, zittend bij hen op de bank met hun poes op haar schoot. Carin besloot actie te ondernemen om proberen te achterhalen hoe het nu met haar gaat. Ze plaatste eerst zelf een oproep op Facebook. Dat leverde helaas niets op. Daarop besloot ze contact te zoeken met Europa Kinderhulp in de hoop dat ze via die weg misschien wat meer te weten kon komen. Zo kwam ze in contact met Betty Kooijman, die al jarenlang betrokken is bij de Oostenrijkreis. Betty liet er geen gras over groeien. Er waren weinig gegevens meer, maar met de voor- en achternaam en het feitje dat Silvia uit een klein dorpje in de buurt van Wenen kwam, startte ze meteen een speurtocht op Facebook. Carin: “Na anderhalf uur belde Betty al dat ze Silvia misschien gevonden had. Ze had ook een foto van Silvia en vroeg of dat haar zou kunnen zijn. Ik herkende wel iets, maar het was natuurlijk wel 40 jaar later!”
“Mein Gott, was passiert hier?!”
Telefoontje uit Oostenrijk
Vervolgens stuurde Betty een bericht naar de desbetreffende Silvia op Facebook. Silvia bevestigde dat zij dé Silvia was waar ze naar op zoek waren, ze wist zelfs het adres in Nederland nog waar ze destijds op vakantie was geweest. Silvia was meteen enthousiast en vroeg Betty om Carins telefoonnummer. Carin stemde toe: “En binnen 10 minuten had ik Silvia al aan de telefoon, die zei: ‘Mein Gott, was passiert hier?’” Ze waren allebei een beetje overdonderd, maar hadden meteen al een leuk gesprek.
Hernieuwde kennismaking
Silvia vertelde aan de telefoon dat ze moeder is van drie kinderen en een kliniek heeft waar ze getraumatiseerde kinderen helpt. Dat verbaasde Carin niets; Silvia was altijd al een zorgzaam type en heeft zelf ook een moeilijke jeugd gehad, dus dit werk past goed bij haar, vindt ze. Toen ze het hadden over de foto, waar alles mee begon, wist Silvia zelfs de naam van de poes nog te herinneren. Carin: “Dat wist ik na al die jaren zelf niet eens meer!”
De twee zijn allebei opgetogen dat ze weer contact hebben. De eerst Facetime-afspraak is al gepland. En er is zelfs al over gesproken dat Silvia in het voorjaar naar Nederland komt. Silvia vroeg daarom of ze tegen die tijd een hotel voor haar konden zoeken, maar daar willen Carin en haar man niks van weten; als Silvia weer in Nederland is mag ze gewoon weer komen logeren!
Wil jij ook jouw Europa Kinderhulpverhaal delen? Neem dan contact op via jolien.harders@europakinderhulp.nl
