Europa Kinderhulp

Op station Deventer stappen we in de trein naar Hannover. De Regionale Coördinators en de Algemeen Coördinator Kinderreis Hannover zijn er klaar voor; we gaan de kinderen weer ophalen! In de Duitse trein met gereserveerde plaatsen, zitten we bij elkaar en zoals altijd is er gespreksstof genoeg. Een meegenomen boek blijft meestal in de koffer ?.

Rond 17.00 uur zijn we in Hannover en lopen door het grote en drukke station naar het hotel, waar we al jaren komen. Het voelt als vertrouwd. ’s Avonds eten we een hapje in het centrum en meestal belanden we daarna voor een drankje op een van de vele terrassen.

Zondagmorgen
De volgende morgen hebben we eerst een gesprek met de medewerker van het Jugend Ferien-Service Hannover, de uitzendende organisatie. Zij/hij neemt met ons ook het lijstje met gezinnen door waar we die middag een bezoekje gaan brengen. Dat kunnen nieuwe gezinnen zijn, waarvan de kinderen voor de eerste keer naar Nederland gaan, of kinderen die al eerder zijn geweest maar waar de vakantieouders vragen hebben over de thuissituatie of waar de thuissituatie sterk gewijzigd is. Ook gaan we vaak naar een kindertehuis om daar kinderen te bezoeken.

Op stap
Bezoeken doen we altijd met z’n tweeën. Met metrokaartjes en een plattegrond in de hand gaan we op stap. Meestal zijn het drie bezoeken per middag. Dan hebben we tijd genoeg om te reizen (grote stad) en flinke stukken te lopen. Het Jugend Ferien-Service heeft afspraken gemaakt met de gezinnen of het kindertehuis; dus we worden verwacht ?. Soms zitten de kinderen al te wachten op de stoep. Voor hen is het natuurlijk ook spannend!

Ongedwongen
Voor ons als medewerkers is het een mooie manier om even kennis te maken met de kinderen, maar ook met de ouder(s). Dat geldt meestal ook voor hen. Want het is niet niks om je kind of kinderen een paar weken mee te geven aan vreemden. We proberen de bezoekjes zo ongedwongen mogelijk te houden. De ene keer kunnen de ouder(s) vertellen hoe het met hen gaat. De andere keer vragen de kinderen alle aandacht op. Vaak komen ze aan met fotoboekjes van hun vorige vakantie, mogen we hun (meestal gedeelde) kamertje zien waar kaarten boven hun bed hangen van het vakantiegezin en hun koffer die klaar staat voor vertrek. Het is allemaal goed, want tussen de regels door hoor en zie je veel. Met een ‘Bis morgen ?’, nemen we afscheid. Op weg naar het volgende bezoek, bespreken we wat we gezien en gehoord hebben.

Maandagmorgen
Na een snel ontbijt haasten we ons in de Europa Kinderhulp polo’s naar de opstapplek. De bussen staan klaar. Er zijn al veel kinderen met hun ouder(s). We zien gespannen en ook blije gezichten. En aantal herkent ons van de bezoekjes of van vorige vakanties, en met velen maken we even een praatje.

De medewerkers van het Jugend Ferien-Service kruisen op hun lijsten de aanwezige kinderen aan. Als ze er allemaal zijn, is het afscheid nemen en instappen. De kinderen zitten, net als wij, per regio bij elkaar. In elke bus gaan twee medewerkers van het Jugend Ferien-Service mee. Zij dragen de verantwoording tot de grens.
De kinderen zwaaien naar hun ouder(s), soms met dikke tranen die na de eerste bocht al verdwenen zijn, halen de zakken snoep uit de rugzak en leggen hun knuffel op het tafeltje. De vakantie is begonnen ?!

Ineke Voskamp
Regionaal Coördinator Kinderreis Hannover – Brabant

* En we brengen de kinderen natuurlijk ook weer terug. Maar dat vertel ik een volgende keer ?.