Europa Kinderhulp

Verwacht het onverwachte
Bedplassen, heimwee, luizen. Tijdens het huisbezoek van Europa Kinderhulp passeren veel zaken de revue. Zo word je, als beginnende vakantieouder, goed voorbereid. Toch gebeurt er tijdens het verblijf van het vakantiekind altijd wel iets onverwachts. Ook als je al jaren vakantieouder bent.

Een carrière als crimineel of agent
Als gastgezin maak je veel mooie en grappige dingen mee, maar hoor je soms ook schrijnende verhalen. Ons allereerste vakantiekindje was Alex*, een zesjarige jongen uit Duitsland. Hij woonde in een kindertehuis, omdat zijn moeder alcoholverslaafd was en zijn vader in de gevangenis zat. Door zijn achtergrond was Alex in eerste instantie wat wantrouwig, maar hij ontdooide in de loop van de tijd dat hij bij ons was.

Hij begon steeds vaker te vertellen over zijn leven thuis. Op een dag verbaasde hij ons met de uitspraak: “Ik weet nog niet of ik later politieagent of crimineel wil worden.” Bij het zien van onze niet begrijpende blikken legde hij monter uit: “Crimineel, net als papa! Of politieagent, want dat is eigenlijk wel beter, he?” Dat laatste hebben we allebei uiteraard uit volle overtuiging beaamd!

“Ik weet nog niet of ik later politieagent of crimineel wil worden.”

Duik in de sloot
Gelukkig valt er ook genoeg te lachen! Zo kwam Kerem van 10 een aantal jaar geleden voor het eerst bij ons logeren. Bij thuiskomst gaven we hem een rondleiding. Eerst lieten we hem het huis zien, daarna de tuin. Hij wilde graag kijken wat er achter de poort was. Achter de poort bevindt zich een kleine steiger. Toen hij vroeg: “Mag ik daar naartoe?”, antwoordden wij bevestigend. Kerem stapte de poort uit, de steiger op en liep toen meteen door de sloot in. Lachend stond hij in de prut.

Wat bleek? Hij had, als stadskind, nog nooit kroos gezien en dacht dat het gras was! Aan zijn reactie (hij vond het zelf reuzegrappig) konden we merken dat het een positief ingesteld kind was. Zo betekende een nat pak alsnog een goede start.

Voedselverstoppertje
Een ander vakantiekindje, Mariusz van 5, beweerde bij hoog en bij laag dat hij thuis nooit groenten of fruit hoefde te eten. Wat zijn moeder trouwens telefonisch bevestigde. In de supermarkt barstte hij in huilen uit toen hij een groente aan mocht wijzen om te proberen.

We besloten een andere aanpak te testen en de groenten te ‘verstoppen’. Toen we tomatensoep gingen eten, noemden we dat “rode soep”. En de wortelen prakten we – zonder dat hij het zag – door de aardappels en doopten we om tot “oranje aardappels”. Die zomer at Mariusz – met smaak!- onder andere: roze aardappels (bieten), aardappels (bloemkool) en oranje soep (pompoensoep).

Bijzondere belevenis
Wat de afgelopen zomers met een vakantiekindje ons in ieder geval geleerd hebben, is dat flexibiliteit en creativiteit geen overbodige luxes zijn. Eén ding weten we zeker: je houdt er een berg bijzondere verhalen aan over!

*De namen van de vakantiekinderen zijn gefingeerd in verband met de privacy

Familie Harders