“Die familie aus Holland, die ich zu Hause nie hatte”
“Die familie aus Holland, die ich zu Hause nie hatte”
De 31-jarige Oostenrijkse Franziska* kwam op haar twaalfde voor het eerst naar Nederland. Het was haar eerste keer weg van huis. In een vliegtuig met allemaal vreemde kinderen. Ze vond het allemaal reuzespannend. Op Schiphol ontmoette ze voor het eerst haar vakantiegezin, de familie Verhagen; André, Patty en hun drie kinderen. Eenmaal bij het gezin thuis viel de spanning van haar af. Franziska: “Ik voelde me vanaf het begin af aan thuis.” Drie jaar kwam ze bij het gezin op vakantie, op haar 15e voor het laatst. Daarna verwaterde het contact. Totdat Patty, ongeveer tien jaar geleden, besloot Franziska op Facebook op te zoeken. Zo kwam het gezin weer met haar in contact en ontmoette elkaar weer. Patty: “Het voelde alsof ik haar twee weken geleden nog had gezien.”
Bonusdochter
Sindsdien zien ze elkaar ongeveer een keer per jaar. Dan weer in Nederland, dan weer in Oostenrijk. Ze zien elkaar als familie. Patty: “Ik praat altijd over haar als mijn Oostenrijkse dochter, of ik noem haar mijn bonusdochter. En voor onze kinderen hoort ze er ook gewoon bij.” Met André heeft Franziska een speciale band. Ze heeft zelf geen vaderfiguur in haar leven en hij vervult die rol. Als ze vroeger op vakantie kwam, gingen ze regelmatig samen vissen. Patty: “Dan ging ik nooit mee, dat was ‘hun ding’. En dat is het eigenlijk nog steeds. Toen ze hier vorig jaar was, zijn ze ook weer samen wezen vissen.”
“Bij hen heb ik geleerd dat ik mezelf zijn mag. Dat ik goed ben zoals ik ben.”
Mooiste herinnering: samen eten
Afgelopen zomer was Franziska ook weer op vakantie bij de familie, met haar dochter Lea van 13. Ook voor haar voelt het als familie. Op het moment dat ze geïnterviewd worden staan ze op het punt met z’n allen te vertrekken naar een Escape Room. Gevraagd naar de herinneringen aan de vakanties vroeger, zegt Franziska dat ze zich vooral het samen eten herinnert. Dat vond ze heel bijzonder, want thuis gebeurde dat niet. “En bovendien koken ze altijd wat lekkers!” Daarnaast weet ze ook nog dat ze het zo fijn vond dat er regels waren; “Ik wist hoe ver ik kon gaan. Regels zijn goed voor mij.”
Meer dan een vakantie
Voor Franziska waren (en zijn) de zomers meer dan een vakantie; het zijn de momenten waarop ze het familiegevoel ervaart en ze op haar gemak is. Ze vertelt: “Bij hen heb ik geleerd dat ik mezelf zijn mag. Dat ik goed ben zoals ik ben.” Een waardevolle les die ze, nu ze zelf volwassen is, ook aan haar eigen dochter meegeeft.
*De namen van de betrokkenen zijn gefingeerd in verband met hun privacy
Post a Comment